Başbakan Yardımcısı Cemil Çiçek.

Her taraftan alkış aldı.

Kimi “Bravo”, kimileri “ Örnek siyasetçi” dedi.

Herkesin böyle davranması görüşünde bileşildi.

Bir vurgunun, ayıbın, utancın;  ‘ihbarcı ve davacı’ konumunda kahramanı yaratıldı.

                  *       *

Neymiş?

TOKİ’den ihalesiz iş alan…

2 milyon TL’ye aldığı işi 300 bine devreden…

Kısa yoldan cebine 1,5 milyon TL indiren…

Damadını, TBMM’de savcılara şikâyet etti.

“Gereği yapılsın…”

                *         *

Belki, kendisine soru yöneltilmese konu hiç açılmayacaktı.

“Allah’tan tek isteğim hırsız, soysuz denmemesi”

“Şerefim, evlatlarımdan önce gelir”

“Bırakacağım tek şey, dürüst geçmiştir”

“Buna en ufak bir halel getirtmem.”

Demeyecekti.

Soruldu, cümleleri böyle sıraladı.

                 *        *

Duygusal sözleri bitince hararetle alkışlandı.

Önce partilileri…

Sonra muhalefetin diğer vekilleri.

Meclisin gediklisi Çiçek, takdir toplamakla kalmadı.

Herkese örnek gösterilmesi istendi.

Konuyu gündeme getiren CHP’liler bile;

“Bakanı üzmek istemezdik” üzüntüsüne kapıldı.

                 *        *

Olayın bu yanı hoş, güzel de…

Diğer yanı ne olacak?

TOKİ’ YE “Sen neler çeviriyorsun?” denilmeyecek mi?

Toplu Konut İdaresi’nin kaç ihaleyi;

Kimlere, nasıl verdiği araştırılmayacak mı?

İdarenin başı hakkında gensoru verilmeyecek mi?

İstifası istenmeyecek mi?

                 *        *

Damat götürecek, kayınpeder alkışlanacak.

Vurgun unutulacak, duygusal laflar tarihleşecek.

Gururlu ama mağdur Bakan Çiçek sayesinde…

Zalim damat da mazlum olacak.

                 *      *

Kısacası…

Yapan Takdir-i İlahi’ye havale edilir.

Savcılık olmaz, çünkü şikâyetçisi çıkmaz.

                 *       *

Açılım, aşılıma, GDO, futbol, magazin…

Gündem hep değişir, damat unutulur.

TOKİ’ ye başka damatlar, yeğenler gelir.

               *        *

Bu kervan da, bu düzenle yürür…