“Çanakkale’den bir kaptıkaçtıya binersiniz. Kentten çıkıp biraz yükseldiniz mi, boğaz rüzgarı püfür püfür eser.
Bir yanınız deniz, bir yanınız çamlık, zeytinlik; alabildiğine maviler, yeşiller, sarılar, küme küme kırmızı gelincikler. İçiniz bir hoş olur. Çünkü bu toprak, kahramanlık destanları anlatır size karış karış. Çanakkale Boğazı’na baktıkça, bir kıtayı bir kıtaya bağlayan su köprüsünün ne demek olduğunu Okumaya devam et
Biliyorsunuz ben Yozgat’lıyım. Bizim halkımız ülkenin bir çok ilinden daha fakirdir. Öyle Avrupa’nın yolu Yozgat’tan falanda geçmez.. Yaz kış, gece gündüz toprağında çalışır sonrada Allah ne verdiyse kanat edip yer, yoksa da yemeden yatar. Bizim insanımız merttir, en milliyetçidir, tam bir Anadolu çocuğudur… Okumaya devam et
Bir destan yazılmış, bir kader çizilmiş,
Yüreği patlatan iman dolu insanlar, alevden tufanlar…
Kan fışkırmış yerden, ölüm dökülmüş gökten.
Günler geçmiş üstünden, yıllar kurutmuş destanın yapraklarını, asırlar beklemekte duygusuzlaşmaları… Okumaya devam et
Hazal SEYİTOĞLU
BEYİN RİTMİ
“1915’te Osmanlı Ermenileri’nin maruz kaldığı Büyük Felâket’e duyarsız kalınmasını, bunun inkâr edilmesini vicdanım kabul etmiyor. Bu adaletsizliği reddediyor, kendi payıma Ermeni kardeşlerimin duygu ve acılarını paylaşıyor, onlardan özür diliyorum.”
Günlerdir düşünüyorum. Özür dilemek ya da dilememek… Bütün melese bu (mu?) Aslında bu yazı bir parça da olsa kendimi anlama yazısı olacak. Sürekli beynimde sorulardan örgüler örüyorum. Bir düz, bir Okumaya devam et
Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşundan bu yana var olan küçük bir vilayetimizdir Çanakkale. Tahminimden daha küçük bir il merkezi gördüğüm için oraya ilk gittiğim günün Okumaya devam et