Etiket arşivi: günce

Kimliğimiz Üzerine

İlkokul sıralarından bir şiir anımsıyorum:

“biz kimlerizbiz Altay’dan gelen erleriz”  Biz kimiz? Nereden geldik, nereye gidiyoruz? Dinimiz, ırkımız, cinsimiz, coğrafyamız, köyümüz.. Bunların hepsi önemli. Kişiliği oluşturan unsurlar. Ama bir başka faktör var ki o da çok önemli. O da Okumaya devam et

Sabahın Sessizliğinde Büyür Düşler…

Sabaha doğru. Esmer kadın derin uykuda. Onun şimdi hangi renkli düşlerin tılsımlı bahçelerinde gezindiğini ya da yaşam bunalımlarının kıskacında bölündüğünü kimse bilemez. Erkek yeni uyandı. Kalktı. Uyku ağırlığını üzerinden atmak için lavaboya gitti. Ellerini ve yüzünü Okumaya devam et

Dilhan’ın Günlüğünden

23 Ocak 2008

Doğuma az bir zaman kaldı. Aslında az diyeceğim zamanlara az kaldı. Makul bir ücretle seni dünyaya getireceğim bir hastane buldum. Maalesef doktorumuzu değiştirdik. Ama sana inanıyorum ve Allah’a güveniyorum ki çok güzel, çok sağlıkla bir doğum ile birbirimize kavuşacağız. Okumaya devam et

Her Yıl Yeni Bir Fotokopi 18 Martlarımız

Bir destan yazılmış, bir kader çizilmiş,

Yüreği patlatan iman dolu insanlar, alevden tufanlar…

Kan fışkırmış yerden, ölüm dökülmüş gökten.

Günler geçmiş üstünden, yıllar kurutmuş destanın yapraklarını, asırlar beklemekte duygusuzlaşmaları… Okumaya devam et

Eskilerde Damları Vardı Evlerin, Derûnî ve Vakur!

“Tırnak İçindeki Hayatlarımızın” dışındaki İç Sesi

Bakarsınız şöyle bir yüksekten çatılara. İster Çamlıca’dan, İster Atakule’den İsterse İzmir’in Varyan’ından. Buralardan bakınca hani biraz gönül okşar çatılar. Ya deniz görürsünüz, ya o yüksekliğin içinize doldurduğu gıcıkatıcı coşkusuyla toz pembe bakarsınız ister istemez.

Köy evleri veya iki üç katlı yarı ahşap evlerin çatıları olurdu eskilerde. derûni Okumaya devam et