8 Yaşındaki Tuna, iki yaş küçüğü kardeşi Dilruba’nın elini tuttu.

Komşu kapıda oturan Türkan’a seslendi:

“Bayram şekeri toplayalım mı?”

11 yaşındaki Türkan, “Hemen gidelim” dedi.

Yürüdüler, bir daha dönmediler.

           *       *

Kayseri, bir haftadır arıyor.

Taşın altına, ağacın kovuğuna, kör kuyulara bakılıyor.

Ne bir iz, ne bir ses,

Babaların yanık yürekleri, anaların acı feryatları;

Türkan, Tuna, Dilruba’nın bulunmasına yetmiyor.

          *        *

Kimler, neden kaçırdı?

Organ ticareti mi, dilendirmek amaçlı mı?

Sapıkların kurbanı mı?

Yurtdışına çocuk ticareti yapan sapkınların marifeti mi?

Senaryolar, endişeler farklı.

Ama bir gerçek var.

İç parçalayan, utandıran, düşündüren, isyan ettiren…

         *       *

Kayıp Çocuklar Raporu.

         *        *

Resmi verilere göre kayıp çocuk sayısı;

İlk beş ayda, geçen yılı yüzde 50 geçti.

43 ilde 645 çocuk kayboldu.

Çoğu bulunamadı.

Kayıp çocuklarda Ege başı çekiyor.

Önce İzmir; geçen yıl 75,  ilk beş ay 88.

Sonra Aydın, ardından Uşak.

         *         *

Bir ülkede, hiçbir temel sorun çocuktan öncelikli değilse…

Evlat acısıyla aileler parçalanıyorsa…

Devletin ilgili bakanlığı,

Başbakanlığın İnsan Hakları Başkanlığı varsa…

Açılım, saçılım, demokratik, ekonomik planlar bırakılmalı,

Günahsız yavrular bulunmalıdır.

        *        *

Memleketi karıştırmak için her türlü belge, bilgi, muhbir, ajan anında çıkarılıyor.

Kayıp çocuklara nedense ulaşılamıyor.

Hani nerede?

İstihbaratçılar, köstebekler, tele kulaklar, teknik takipler!