Tartıştığımız ya da bize tartıştırılan Kürt sorununda, bir tek plan var. O da Amerika veya Batının planıdır.

Peki, biz neyi tartışıyoruz?

Tartışılan bir şey yok. Tartışılan Amerikanın yol haritasında rol paylaşımıdır.

Amerikanın planında rol alanları bir hatırlayalım.

Merkezi Irak yönetimi,

Barzani ya da Bölgesel Kürt yönetimi,

PKK ve onun Türkiye ve Irak uzantıları

Ve AKP’nin devlete yönetici diye getirdikleridir.

Amerikanın planlarında rol alamayan tek unsur Türk Halkıdır. Yukarıda saydığım aktörlerin hepsi, halkımızı öncelikle Irak’ın kuzeyindeki Kukla devleti kabule zorluyorlar.

Halkın bunu kolayca kabul etmeyeceğini bilen planlamacılar(Amerika), Barzani yönetimindeki oluşumla Türkiye’yi ekonomik birlik olarak bütünlemeye çalışıyorlar.

Planın aktörleri planın çizdiği sınırlar içinde kalmak kaydıyla görüş bildiriyorlar.

Gül iyi şeyler olacak diyor. İngiltere Dışişleri Bakanı da aynı şeyi söylüyor. Barzani destekliyor. Merkezi Irak yönetimi de onaylıyor. Ancak diyor ki, Kürtlere Kerkük’ten fazla petrol vermem.

Şimdi iyi şetler nedir onu bilelim. Merkezi yönetime rağmen Bölgesel yönetim Kerkük-Yumurtalık hattından iki misli petrol akıtıyor. Buna Türkiye göz yumuyor. Yani Kukla Devletin gelirlerinin iki misli artmasını sağlamış oluyor. Yani kargayı bize besletiyorlar.

Irak’ın yerli Arapları bu işe kızıyor. İlerde bunun hesabını Araplar almasın diye de,  kukla oluşumu Türk Ordusunun himayesine vermenin planlarını yapıyorlar. Bu hesap Amerika ve İngiltere’nin hesabıdır. Tıpkı daha evvel Irak’tan ayrılırken cetvel ile çizdiği sınırlar gibi.

Bu petrol boru hattından Türkiye’nin payına düşecek olan külfettir, iç istikrarsızlıktır. Parçalanmaya giden yolda konulan taşlardır.

Bu planı bozacak olan tek umut, Türk halkının iradesidir.