Sonbaharın hüznü yavaş yavaş üzerime çökmeye başlamışken atlıyorum arabaya kararlıyım yolculuk huzura, canımın istediği yere kadar süreceğim. Yol sanki arabanın altında kayıyor. Aheste aheste giderken, ani bir fren yapıyorum. Allah’tan yol boş da kaza yapmıyorum. Kehribar renginin ortasına siyahları serpiştirmişler, hayranlıkla arabadan iniyorum. Okumaya devam et →